Şair: Seyit Ahmet Uzun
Hu Hu Hu Allah!
Semada melekler
Vecd halinde sema ederler
Adımızın anılmadığı zamandı
Âdem babamız bile
Âdem idi hafızalarda
Hu hu sesleri
Gayb âleminde bir musiki
Aşk meclislerinde bir yangıydı
Kalp gözünü açmış
En ulvi duygusuyla
Meleklerle raks halinde
Akıl Var’a uzak
Hâlâ başını kaşımakta
Kalp ise Var’ın kapısında
Meleklerle sema anında
Hu Hu Hu Allah!
Musiki sustu
Melekler durdu
Var’ın ruhundan bir nefes
Toprak
Eşref’i mahlûka kaydı
Âdem’in insanlığa ilk kaydı
Nefesin dokunuşunda kayıtlı
Hu Hu Hu Allah!
Bülbülde nağme
Güzellik gülde
Rahmet gökte,
Var göründü Âdem’de
Hu Hu Hu Allah!
Varlık cisme büründü
Âdem Havva’ya göründü
Cennet insan için öründü
Hu Hu Hu Allah!
Saf saf melekler
Masum masum seyrederler
Âdem’den yansıyan bir nur
Var’dan esen ilk nefes
Hissedilince Âdem’in alnında
Secdeyle yücelen melekler
Andılar ol mahbubun adını
Ahmet dediler
Mahmut dediler
Muhammed Mustafa dediler
Aşka geldiler ol Habib’in adıyla
Hoş amedi hoş amedi sedaları
Meleklerde musiki
Tüm gezegenler Vecd halinde
İsm-i Habib’in anıp sema ederler.
Sallu ala seyidine Muhammed
Hu Hu Hu Allah!
Ateş söndü
Eğilmeyen başı düştü
Toprağa yüz sürdü
Tüm alevler güle büründü
Hu Hu Hu Allah!
İlk pişmanlığın şebnemleri
Ceylanların ürkekliğinde
Kelimelerin ilahi ezgisi
Dökülürken kendi özüne
Utanç bir şelale şiddetinde
Y/akıyordu gözlerinden yüreğine
Ol Habib’in nuru ses verdi
Âdem kelimelerin içinden
En çok edebe büründü
Kumrular kanat çırptı
Ahmed’in yüzü Âdem’de göründü
Hu Hu Hu Allah!
Amine’deki nur-ı Muhammed
Âdem’den kızına hediye
Âdem’deki nur-ı Muhammed
Âlemlerin Rabbinden
Tüm insanlığa hediye
Hu Hu Hu Allah!
Kim varsa geldi
Melekler cinler
Bülbüller güller
Şefkat merhamet
Aşk ve tevazu
Hepsi seyir halinde
En büyük düğün vaktine
Nur-ı ilahi göründü
Ahmed’in doğum vakti
Ol Habib’e gül süründü
Gül kokusuyla övündü
Bülbül adını andı
Âşıklara ilhamı kaldı
Sallu ala seyyidina Muhammed