Bağdat

Birden başladı yağmur çizgi çizgi çatılar

Pencereden baktım yağmur altında çatılar

Dışarısı o kadar uzak mı yoksa Irak mı

Katliamlar bitmez mi bombalar düşmez mi

Kum fırtınalarını tutamaz mı çölün sabrı

Tamunun ocağında alevlenen zehirden

Taarruz vakti iblisinin canı yanmaz mı

Gönül ehline hiç faydası olmaz mı?

Çünkü o bir fiyaka, çünkü mücrimi fani

Nefsinin şeytanını bulup buluşturmaktadır

Yılan ağızlarını dağdan aşırırken daha

Yas tutulan güne ağlanmamış zamana

Bir ejderhaya doğru geceden koşmaktadır.

Ezan okunuyor şimdi. Şimdi bir yağmur

Belâ bize Irak mı belâ bize Kerbelâ

Yoksa Basra, Bağdat, Necef mi?

Bağlayıp karalarını akşamı uğurlarken

Zehir zehir kanatları öyle inerken

Şehrin üstüne şehrin, ezanlarla üstüne şehrin