Peygamberimiz (s.a.v.), “gülümsemek sadakadır” buyurdular.
Bu hadisi, “din samimiyettir” hadisiyle beraber düşündüğümüzde samimi/içten gülümsemek bir sadaka olur.
Başta anne/baba ve eğitimciler olmak üzere çocuklarımızla ilişkimizde en çok dikkat etmemiz gereken konunun onların gözlerine samimi/içten bir gülümseme ile bakmak olduğunu düşünüyorum.
Bir öğretmen sınıfa girdiğinde, anne/baba eve geldiğinde çocuklara içten bir gülümseme ile bakıp onları selamladıklarında yapılması gerekenin yarısı yerine gelmiş demektir.
Allah Resulü diğer bir hadisinde bakışa farklı bir açıdan dikkat çeker:
“Nazar haktır, insanı kabre, deveyi ibriğe sokar.” (Keşfü’l-Hafâ)
Bazı nazarlar insanı kabre sokmasa da bir kara delik gibi muhatabının bütün enerjisini bir bakışla yok eder.
Anne/baba ve öğretmenden çocuğa yönelen “acı bir tebessüm”de aşağılama, tahkir, küçük düşürme, “senden olmaz” deme insanın enerjisini öldüren bir zehirdir.
Dolayısıyla asık bir surat, acı bir tebessüm de nazar kadar negatif bir etkiye sahiptir.
Olaya bir de tersinden bakalım.
“Bir nazar-ı peygamber birden bire kalb eder bir bedevî câhil, bir ârif-i münevver,
Eğer mizan istersen: İslâm’dan evvel Ömer, İslâm’dan sonra Ömer.” (Lemeat)
Bu sebeple çevremize iyi bir nazar, samimi bir gülümseme ile bakalım.
Bir tebessümü çok görmenin ne yıldızları kaydırdığını unutmayalım.
