Gazel (Aynî)

Aynî (17. YY?)

Hamdü li’llāh ki cihān içre hele yok gamumuz

Gam bu idi ki eger hįçe ķıraydun elümüz

Allah’a hamd olsun, cihan içinde (cihanla ilgili) çok şükür bir kaygımız yok. Eğer elimizde hiçbir şey kalmasaydı bu, kaygımız olurdu.

Dehr-i fânîde vatan dutmaga mâyil degülüz

Cânib-i mülk-i ademdür fi’l-hakîkat yolumuz

Fani dünyada vatan tutmaya hevesli değilz. Yolumuz hakikaten yokluk mülkü tarafıdır.

Mülk-i âlemde seyâhat gibi devlet mi olur

Gussa vü derd ü elem dahı ola hem-demümüz

Her anımız keder, dert ve elem dahi olsa kâinat mülkünde seyahat etmek gibi bir nimet mi var?

Varalum pîr-i mugâna ki duâsın alalum

Ola kim alkış ide devlet ola hem-rehümüz

Yaşlı bilgeye gidip duasını alalım; ola ki o takdir eder de arkadaşımız devlet (ululuk, büyüklük) olur.

Vâdi-i mey-gedede düşdi bize saff-ı nihâl

Sadr-ı alâya irişmek yoķdurur ķudretümüz

Meyhane vadisinde (dünyada) bize taze fidan düştü. Görünürdeki yüce makamlara erişme gücümüz yoktur.

Ne gama bâk iderüz biz ne safâdan ķaçaruz

Yetişüp mevc-i muhabbet ele aldı gemümüz

Biz ne gamdan korkarız ne de eğlenceden kaçarız. Sevgi dalgası ulaşıp yönetimimizi eline aldı.

Görinürken düşdi ummâna görinmez oldı

Aynîyâ gör ki yine saldı bizi reh-berümüz

Görünürken okyanusa düştü ve görünmez oldu. Ey Aynî, yine rehberimiz bizi başıboş bıraktı, bu durumu gör.

Bu şiir şu makaleden alınmıştır: “Aynî Mahlaslı Bilinmeyen Bir Şair ve Şiirleri, Neslihan Dokumacı, Hikmet-Akademik Edebiyat Dergisi, Yûnus Emre’den Mehmed Âkif’e Şiir Özel Sayısı, Yıl: 7, Aralık 2021, s. 289-290.