204 Ey pisler, haydi bana doğru gelin. Çünkü ben Hakk’ın huyuyla huylandım.
205 Senin bütün çirkinliğini/pisliğini kabul ederim; İfrit’i bile tertemiz bir meleğe çeviririm.
206 Pislenince yeni baştan oraya giderim; temizliklerin aslının aslına varırım.
207 Orada kirli hırkamı başımdan çıkarırım; o, bana yine tertemiz bir elbise verir.
208 Onun işi budur, benim işim de bu. Âlemlerin Rabbi, âlemi böyle süsler işte.
209 Bizim şu pisliklerimiz olmasaydı, su, bu [temizleme] iznini nereden bulurdu?
210 [Su], birisinden altın keselerini çalıp, nerede bir müflis, diye her yana koşuşturan kimse gibidir.
211 Ya yeşermiş otların üzerine yağar ya da bir yüzü yunmamışın yüzünü yıkar.
212 Ya da elsiz ayaksız gemiyi, denizlerde hamal gibi başının üstünde taşır.
213 Onda yüz binlerce ilaç gizlidir; çünkü her ilaç, ondan çıkar.
214 Her incinin canı, her tanenin gönlü, onun bir eczaneye benzeyen ırmağında akar.
215 Yeryüzü yetimlerini besleyiş ondandır; kuruyup kalmış [ağaçların] salınışı ondandır.
216 Ama [temizlik] sermayesi bitti mi bulanır; yeryüzünde bizim gibi sersemleyip kalır. 217 [Su]: “Ey Rabbim! Bana verdiğini [başkalarına] verdim, yoksul kaldım” diye içten içe sızlanmaya başlar.
218 Temize de pise de sermayemi döktüm; ey sermaye veren padişah, daha yok mu? [der].
219 [Allah] buluta: Onu güzel bir yere götür; güneşe de, ey güneş onu yukarıya çek, der.
220 Onu çeşitli yollara sürer de nihayet uçsuz bucaksız denize ulaştırır.
221 Bu sudan maksat, velilerin canıdır. Sizin kirlerinizi bir güzel paklayıp arıtan odur.
222 Yer yaygısındakilerin hainliği yüzünden bulanınca, Arş’ı arıtıp temizleyen [Allah’ın] katına gider.
223 Yine o yandan eteğini sürüyerek gelir de [yeryüzündekilere], o okyanusun temizliklerinden ders verir.
224 Halka karışmaktan hasta düşer: “Ey Bilal! Bizi rahatlat” diye, yine o yolculuğu arar.
225 Ey güzel sesli, hoş nağmeli Bilal! Minareye çık da göç davulunu çal, [der].
226 Can sefere çıkmış, bedense kıyama durmuştur. Bu yüzden [o seferden] dönüşte selâm verilir.
227 Herkesi teyemmümden kurtarır; kıbleyi arayıp duranları da [aramaktan].
228 Bu örnek getirme, söz arasında bir araçtır; halkın anlaması için araç şarttır.
229 Bağlardan kurtulmuş olan semenderden başka kim araçsız olarak ateşe girebilir?
230 Bedenini ateşe [alıştırıp] ondan hoşlanman için sana araç olarak bir hamam lâzım.
Şahsiyet-
Eğitim-
Din ve Hayat-
Söyleşi-
Kitap-
Düşünce-
Edebiyat-