kim sanar kuytular hep yanar döner
mevsim kış mevsim yaz mevsim dibinde
bir şiir en yağmur zamanı kokar
bu şehir bu şair uslanmaz kederinde
ağrıyan yerlerine batar bir ölüm
erir kar yırtılır zar kördür her seferinde
sevgilim bu sabah yıkarlar beni
kimi sim kimi zer kimi bar defterinde
bir gazel düşerken beyaz yaprağa
kalem şık kağıt yıldız rengarenk ellerinde
nisan bir adamdan sayılsa eğer
bir kadın bir çocuk sımsıcak ceplerinde
uykusuz her bahar dışımda beni
gibi kor gibi zor şenşakrak seslerinde
ıssızlık en suskun sükut dilinde
tenim dar dibim yâr dilim lâl kefenimde
Post Views: 56