Sen Neredesin?

Evreni kara dumanlar bürüdü

Zulümler arşa ulaştı, büyüdü

Gözlerde yaş kalmadı, kan yürüdü

Neredesin Ey Muhammed’ül-Emin?

Neredesin yıldız Ashab-ı Güzin?

Yamyamlar doymuyor arza üşüştü

En mukaddes mekânları bölüştü

Cemre toprağa, sızı bize düştü

Neredesin ey Mert Murteza Ali?

Neredesin Selahaddin Eyyubi?

Mazlumların ahı âlemi sardı

Yürekler yandı yüzler sarardı

Güneşe hasret tenler karardı

Neredesin ey Osman, neredesin Orhan?

Neredesin Mehemmed Fatih Sultan?

Hastalıklar devasız, büyük çile

Hekimler aciz reçete nafile

Nice canlar gidiyor bile bile

Neredesin ey hikmet yüklü Lokman?

Neredesin hekim piri Harakan?

Binalar, meskenler hep kırık-dökük

Can güvenliği yok cümlesi çürük

Estetik mi? mazide çoktan bitik

Neredesin ey ulu Sinan Mimar?

Neredesin çağdaş Turgut Cansever?

Güzel sanatlar, musiki nerede?

Tiyatro, sinema kayıp firarda

Edebiyat şiir tozlu raflarda

Neredesin ey Muhammed Fuzuli?

Neredesin halkın dili Dümbüllü?

Sevgi, kardeşlik, dostluk pek kalmadı

Muhabbet kendine yürek bulmadı

Komşuluk lügatte, hayat bulmadı

Neredesin ey veli Yunus derviş?

Neredesin Lâdikli Ahmet ermiş?

Alparslan, Fatih, Fuzuli dedimse

Lokman, Yunus, Akşemsettin yazdımsa

O sensin sen ey genç kulağın varsa!

Neredesin ey yarınımız gençlik?

Neredesin “Asımın Nesli” gençlik?

Neredesin şairlerin vaadi gençlik

Aradığım sen yolu gözlenen sen

Dünyanın ümidi, beklenen sensin.