Arnavutluk’un İpek kazasından Temiz Tahir Efendi, Fatih Medresesi müderrislerindendir. Buharalı dul bir kadın olan Emine Şerife Hanım’la evlenmiş ve bu evlilikten bir oğlan çocuğu dünyaya gelmiştir.
Çocuğun ilk adı bellidir: Mehmed. Baba, oğluna ad ararken aradığı adın aynı zamanda oğlunun doğum yılını da göstermesini arzular. Hicretin 1290. yılındadırlar. Gerçi ülkede resmen Rumi takvim de kullanılmaktadır ve o takvime göre yıl 1289’dur. Miladi takvim 1873’ü göstermektedir ama onu Avrupalılar kullanmaktadır. Ülkede yayımlanan birçok gazete ve dergide bu üç takvimin yan yana yazıldığı görülebilmektedir.
Temiz Tahir Efendi, elbette Hicrî takvimi tercih edecektir ve o yılı gösteren kelimeyi nihayet bulmuştur: Rağıyf.
Ra harfinin değeri: 200
Ğayn harfinin değeri: 1000
Yâ harfinin değeri: 10
Fe harfinin değeri: 80
Toplam 1290.
Ne demektir “rağıyf”? Ekmek, pide, somun.
Bu kelime, daha önce herhangi bir insana ad olarak verilmiş mi? Galiba verilmemiş. Fakat bunda bir beis yok. Mademki insanlar oğullarına kızlarına Tosun’dan Ceylan’a nice hayvan adını, Polat’tan Gümüş’e nice maden adını, Gül’den Kiraz’a nice bitki adını has isim olarak vermişler, Rağıyf’i de pekâlâ verebilirler.
Temiz Tahir Efendi, buna benzer mülâhazalarla oğluna Rağıyf adını vermiştir amma ailenin öteki üyeleri ve konu komşu, bu daha önce görülmemiş, işitilmemiş adı benimsememiş, benimseyememiş ve çocuğa Âkif demeyi tercih etmiştir.
Hem böylece küçük Âkif, hak bildiği yolda nice sıkıntılara katlandıktan sonra hac dönüşü İskenderiye’de vefat etmiş olan şair ve devlet adamı Âkif Paşa’nın da adaşı olacaktır.
Nitekim öyle olur; Mehmed Âkif, adaşı Âkif Paşa’dan daha güçlü, daha etkili, daha derin izler bırakır.
