‘Yoruldum patron’ dedi iri cüsseli adam.
Ne kadar yoruldumsa dünyayı tanımaktan;
İşte o kadar yoruldum, kendimi tanıyamamaktan…
Yordu beni ,
dönmeyi bırakmayan dünya,
Her gün doğan güneş,
Mesai saatleri, zorunlu uykularım,
Gel-gitlerim yordu beni…
Yordu beni dostluklar,
Kendim olmadığım aşk, yordu beni.
Tedavülde olmayan para yordu beni
Kaygılarım, öfkelerim,
Kalıcı olmayan gülüşlerim yordu beni.
Geniş ama ruhumun sığmadığı yerler yordu.
Sözün köpekliği,
Tesiri olmayan kelamlar,
Hakikati yazamayan kalemler,
Kelimeler yordu beni, bana dokunmayan…
Tasması şeytanın elinde olan adam,
Ağlamayı bilmeyen çocuk,
Neye hedef alacağını bilmeyen
Elinde oku olan avcı,
İçimde beladan kalmış sancı yordu, beni.
Alamadığım tavır,
Olamadığım insan,
Duramadığım yer yordu, beni…
