Der Beyân-ı Şeref-i Şehr-i Sıyâm Oruç Ayının Kıymetini Bildirir…

Yazar: Nabî

Ey bihîn-mîve-i bâğ-ı pederi 

Sadef-i bahr-i hayâtın güheri

Ey babalık bağının seçkin meyvesi! 
Ey hayat denizindeki sedefin incisi (oğul)!

Bî maraz tâ ola cisminde tüvân 

Eyleme fevt-i sıyâm-ı Ramazân

Hasta veyâ tâkâtsiz kalmadıktan sonra 
Ramazan orucunu sakın bırakma

Savmdır kullarına lutf-i Hudâ 

Savme bizzât eder Allah cezâ

Oruç Allah’ın kullarına lutfudur
Orucun mükâfâtını bizzat Allah verir

Savm mâide-i rahmetdir 

Nûrdan sâime bir hil’atdir

Oruç bir rahmet sofrasıdır
Oruçluya nûrlu bir elbisedir

Sırr-ı pâk-ı samediyyetdir savm 

İttisâf-ı melekiyyetdir savm

Oruç Allah’ın “Samediyyet” sıfatına mazhar olmaktır
Oruç meleklerin sıfatına bürünmektir

Nefes-i sâim için dedi Resûl 

Müşkden pîş-i Hudâ’da makbûl

Peygamberimiz oruçlu kişinin ağzının kokusu hakkında
“Allah katında misk kokusundan daha makbuldür” dedi

Rehnümâ-yı ni’am-ı cennet olur 

Terk-i ni’met sebeb-i rahmet olur

Oruç cennet nimetlerinin yol göstericisidir
Oruç tutarak nimetleri terk etmek rahmet sebebidir

Tâ siyâhî-i şeb olunca medîd

Mühr urur ağzına fass-ı hurşîd

Gecenin karanlığı uzadığı vakitte 

Güneş ağzına mührü vurur

Tâ dırahşân ola nûr-i zâtın 

Zulmet-i leyle kala zulmâtın

 Senin nûrun parlasın diye 
Kötü işlerin karanlığa gömülsün diye

Ne sa’âdet olasın leb-beste 

Olasın dağdağadan vâreste 

Ne saadettir ki dudağın kapalı olunca 
Bütün beyhûde işlerden uzaklaşırsın

Bend olup râhgüzâr-ı dehenin 

Ola âsûde diyâr-ı bedenin

Ağzına giden yollar kapanıp
Beden şehrin rahatlasın

Silesin jengini kandîl-i dilin 

Açasın âyinesin âb u gilün

Gönül kandilinin pasını silesin
Su ile toprak aynasını açasın

Ola zâtında kesâfet nâ-yâb 

Bula envâr-ı letâfet tef ü tâb

Bedeninde bir kesâfet kalmasın
Letâfet nûrları ışıldasın

Hâne-i dil ola zulmetden dûr 

Mâh-ı rûze-veş olasın meşhûr

Gönül evin zulmetten ola dûr
Oruç ayı gibi olasın meşhûr 

NÂBÎ (Şanlıurfa, 1642-İstanbul, 1712)