Öyle üşüyor ki şimdi yüreğinin nefesinin bile ısıtamayacağı kadar uzak diyarlarda. Oysa kendisini sığdıramadığı bu koca dünyada yüreğinin ne çok yeri var. Çıkıp gelse neler anlatırdı...
Kim bilir bunlardan kurtulup Yaradan’a kavuşmak ne güzeldir. “İşte ben geldim ya Rabbi” deyip mahzun bir hâlde affını istemek… “Ve zamanı geldiğinde Rabbin sana kalbinden geçeni...
Bir sonbahar sabahı düştüm dalımdan, senden. Oysa hiç aklımda yoktu ayrılık, kışı geçirip baharda yeni bir güne başlayacaktım. Ansızın esti rüzgâr; hiç haber vermeden, hissettirmeden. Öylece...
Zihninden bunlar geçerken uykuya daldı, geceyi ağaç kovuğunda geçirdi. Sabah olup da yola koyulma vakti geldiğinde nereye gideceğini bilmeden yüreğiyle vedalaştı. Her yerde obruklar vardı. Aralarından...