Ah benim güzel yüreğim!
Şu arsız dünyanın lakırdısına dalmış acılarını umutlarıyla yarıştırmış,
Hasret, keder, ayrılık, en çok da sevda kokan meskenim…
Dök incilerini isterim avuçlarıma,
Sakladığın onca kışı, rüzgârı, yağmuru, doluyu dök.
İklimsiz kalan saçlarıma dokun isterim.
Çırpınıyorum briket kaldırımlarda,
Hep mi adaletsiz bu Dünya?
Hem kocaman hem de bir yüreği içine sığdıramayacak kadar küçük.
Ah yüreğim sen bilir misin terazi nasıl işler?
Adalet kâğıt parçalarındaki rakamlarda!
Sevgi rakamların satın aldıklarında!
Şimdi saysan ağaçları ellerine parmak yapıp,
Kaç yürek çıkar saçlarının kumsalında?
Harikaların kadar az tüketmişliklerin kadar çok yürek var bu dünyada.
Ah benim güzel yüreğim sarıl bahâra, yaza en çok da saçlarıma…
