Bir söz söyle Hak namına,
Haktan ayrılanın sonu hüsran olur.
Sözü erbabına söyle ziyan eyleme,
Yoksa konuştukça ardından gülen çok olur.
Kem söz eyleme kalır defteri amelinde,
Bir dua aldınsa şayet bâki bir nişan olur.
İlme sarıl âleme olmak istersen ziya,
İsteksize beyan eyleme, cümlesi nadân olur.
Cümle nimetin şükrün bil eğil secdeye,
Bivefaya selam dâhi ziyan olur.
Helalinde karar eyle gıpta etme haramzadeye,
Temiz su kokmaz, evlâd u ıyalinden elbet içen olur.
Her düzeni kurar iffet bilmez beşerin çiğ süt emmişi,
Heyhât ki bir gün gelir hepsi âyan olur.
Libası ve makamı ile kelam eden zübbeye,
Haddin bildiren say ki serdar olur.
Bırakmak istersen bu âlemde kutlu bir miras,
İnsan yetiştir, nizamı-ı âlem pay-dâr olur.
İmtihan-ı şediddir, başı yükseklere eren mağrur olur,
Devreyleyince felek gün gelir nâ-çâr olur.
Hünkâr oldum sanan hesabı unutsa,
Âleme verir ziyan hün-hâr olur.
Ahir zaman mühürdâr olmak zordur,
Emaneti ehline vermeyene postu nâr olur.
Olgun başak misali sal boynun yere,
Başı gökte yürüyenin ruhu Mey-bâr olur.
Nasibinden öte ne var ey Hâce!
Amma velakin nasibine çomak sokan hep var olur.
Yarasını sardığına yaranamıyorsan eğer,
Kes selamın ondan sana zarar olur.
Derya olsalar bile severler hep senden istemeyi,
Bir damla suya muhtaç olanda verdikleri murdar olur.
Ârifi ahvâl olana hürmet eyle her dâim,
Vakit elbet inkılap eyler; ayaklar baş, başlar ayak olur.
Tâzim eyle seni kendi gibi görene,
Muhtaç etmez elaleme dar gününde refik olur.
Mahlûktan umarsan bir nimet,
Hâlık sana ırak olur.
Hayret eyleme ey Hâfız!
Böyledir goca dünya, döndükçe döneği çok olur.
Sözün artık itmam eyle,
Arifler anladı, gayrisi sana bîgâne olur.
Gün olur! Neşâtın da gâmın da biter,
Sabreyleyenin ömrü kadir, ahiri bayram olur.
