1. Anasayfa
  2. Düşünce

Olaydım

Olaydım
1

Öyle hâller gelir ki başa, kimi duygular sarar ki insanı bazen yaz yağmuru gibidirler; aniden çiseler, iner insanın üzerine. Bakarsın akıl durmuş, dil susmuş, nemlenmiş gözler, yürek ıslanmıştır. Ama bir dost, iki muhabbet veya bir “Hasbunallâhu veni’me-lvekîl”, belki bir dünya meşguliyeti derken; temmuz sıcağının yerleri kurutması gibi olur, alır başını gider o hüzün, o gam, o keder. Ve hayat, yeniden kaldığı yerden devam eder.

Öyle hâller gelir ki başa, kimi duygular sarar ki insanı bazen zemheri ayazı gibidir, aniden buz keser her yanı insanın. Eli ayağı, burnu kulağı, yüzü yanağı, aklı fikri, tüm vücudu donmuştur. Bir bahar gelse ölmeden dedirtir insana ama bir türlü gelmez bahar. Ya da bir sebepten volkan olup yandığında yürek dertten, kederden; ne bir yar, ne bir avuç kar bulunur serinletecek onu, yanar da yanar yürek ölene kadar.

Öyle haller gelir ki başa, kimi duygular sarar ki insanı bazen hiç ipe sapa gelmez. Aklından çıkmaz insanın, başında dolanır durur sevda gibi, bir garip bir şeydir herkese de nasip olmaz nasılsa. Yaşamayanlar için acıdır, acıtıcıdır ama yaşayanlar bilir onun tadını lezzetini; kıymetini de Allah.

Evet şehit olmak. Şehit olma hali, duygusu, arzu ve isteğidir bu. Hiç ölmemek, ölmeyip hep var kalabilmek, nimetlere gark olabilmek, yar olabilmek için Allah’a, O’nunla derin bir bağ kurmak, O’na karşı sevgi ve teslimiyetini ortaya koymak, varlığını O’na adamak, ölümün kaçınılmaz bir şey olduğunun ötesinde bir ölüm arzulamak ve bunu içselleştirebilme hâli, duygusu. Mezarının, milyonlarca Müslümanın kalbinde olması hâli. Allah’ın, “Allah yolunda öldürülenlere ‘ölüler’ demeyiniz; aksine onlar diridirler, fakat siz anlayamazsınız.” müjdesine nail olmak, şehitlik makamına yükselmek Allah’ın izniyle.

Dedik ya nasip diye. Bize kalan ise minnet, rahmet ve hürmetle onların hatıralarına gıpta etmek, nasip olması için yakarmak Yaradana.

 

OLAYDIM

Ah n’olurdu olaydım

Allah’a yar olaydım

Ölüm herkes için var

Ölmeye var olaydım.

 

Ah n’olurdu olaydım

Ölmeye var olaydım

Ölüm herkes için var

Allah’a yar olaydım.

 

Ölmeye var olaydım

Allah’a yar olaydım

Ah n’olurdu olaydım

Yahya Sinvar olaydım.

1 Mayıs 1960 Sivas/Kangal/Yarhisar doğumlu. İlkokulu Kangal’ın Yarhisar köyünde, ortaokul ve liseyi Sivas’ta bitirdi. Sınıf öğretmenliği mezunu. Daha sonra İlahiyat ön lisans, İşletme ve Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi bölümlerini bitirdi. Çalışma hayatına Kayseri Hava İkmal Bakım Merkezi uçak motor makinisti olarak başladı. Ardından otuz yıla yakın öğretmenlik yaptı. 2019-2022 tarihleri arasında Millî Eğitim Bakanlığında Daire Başkanlığı görevini sürdürdü. Şu an Millî Eğitim Uzmanı olarak görevine devam ediyor. 1994-2014 yılları arasında Memur-Sen ve Eğitim Bir-Sen ilçe, il ve genel merkez yöneticilikleri yaptı. Süreli yayın organlarında deneme ve makaleleri yayımlandı. Evli ve üç çocuk babasıdır.

Yazarın Profili

Bültenimize Katılın

Hemen ücretsiz üye olun ve yeni güncellemelerden haberdar olan ilk kişi olun.

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorumlar (1)

  1. 10 Kasım 2025

    Sayın Esat hocam ben Alparslan İlköğretim okulunda sizin eğitiminizle gelişim fırsatına erişmiş bir öğrenciniz Semanur T. Yazılarınızı severek takip ediyorum.. kaleminize yüreğinize sağlık. Sizinle iletişimde olmayı gönülden isterim. Kıymetli hocam sağlıcakla kalın..

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir