Yazar: Abdurrahim Karakoç
Âlem-i İslâm’a rahmet su gibi
Aksın, bayram olsun bayramlarınız.
Evleriniz cennet kokusu gibi
Koksun, bayram olsun bayramlarınız.
Zindan “medrese”dir, gam yayla size
Farkı yok bin yılın bir ayla size
Melekler yukardan gıptayla size
Baksın, bayram olsun bayramlarınız.
Uygur, Kazak, Kırgız, Azerî’nizden
Gitmesin gardaşlık nazarınızdan
Zalimler, zulmünü üzerinizden
Çeksin, bayram olsun bayramlarınız.
Süleyman esir de, Simon neden hür?
Hiç durma dünyanın yüzüne tükür..
Müslümanın sesi münafıktan gür
Çıksın, bayram olsun bayramlarınız.
Serilsin gönüller döşek misali
Patlasın sevgiler fişek misali
Hakikat, durmadan, şimşek misali
Çaksın, bayram olsun bayramlarınız.
Haksızlık almasın Hak’kın yerini
Aşsın boyunuzdan aşkın derini
Kimi gözyaşını, kimi terini
Döksün, bayram olsun bayramlarınız.
Kök bir, dallar ayrı ki, İslâm bir gül
Afganistan bir gül, Türkistan bir gül
Vahdet bahçesine her insan bir gül
Diksin, bayram olsun bayramlarınız.
Mağdurlar, mazlumlar ersin felaha
Vuslata varanlar varsın bir daha
İrfan tohumunu gece, sabaha
Eksin, bayram olsun bayramlarınız.
Kandır zalimlerin zulüm çiçeği
Öldürür cehalet, ölüm çiçeği
Gençler yakasına ilim çiçeği
Taksın, bayram olsun bayramlarınız.
Şehide toprağın hürmet-i aşkı
Anadan fazladır şefkat-i aşkı
Rabb’im yüreklere ülfeti, aşkı
Soksun, bayram olsun bayramlarınız.
Hazreti Resül’ün nurlu katına
Gitmek isteyenler binsin atına
Küfrün saltanatı yerin altına
Çöksün, bayram olsun bayramlarınız.
Ne makam, ne para, ne senet, ne çek…
“Kurtuluş İslâm’da” vallahi gerçek
Bu mübarek sevda bizleri tek tek
Yaksın, bayram olsun bayramlarınız.
ABDURRAHİM KARAKOÇ (Kahramanmaraş 1932-Ankara 2012)
