Ben babayım demişti baba
Ben babayım, baba gibi davranırım.
Gerekirse affeder, boyunlarına sarılırım.
Ellerimle sımsıkı tutar, yalvarırım.
Ben babayım, baba gibi davranırım.
Bazen dağılırlar dört bir yana
Kendilerini unuturlar, bizleri de
Başkalarıyla toplanırlar, sonra aklederler ki
Gerilerde bıraktıkları bir şey var
Döner dururlar bir yanlışın çevresinde
Ben babayım, çağırırım onları ta içlerinden
İri, kocaman bir ünlem olur
Düşerim eylemlerinin sonlarına
Ne var burada şimdi der dururlar
Gidene koşar, yatanı tutar, yananı sularım
Gelmeyene giderim beni hatırlasın diye
Aramayanı ararım, buradayım diye
Kuşlar salarım arkalarından
Cıvıltı içinde kalırlar birden
Çocuklardır onlar ben de babayım
Ben bir babayım, baba gibi davranırım
Kavrarım enselerinden, fırlatırım yuvadan aşağı
Aşağıda tutar ayağa kaldırırım
Yay gibi gerilir, çelik gibi dayanıklı olurlar
Mikroplarla savaşır, iyilerle dost olurlar
Gerekince beni de korurlar
Ben baba gibi davranırım, onlar evlat gibi
Düşe kalka büyürler, olurlar adam
Bir baba olurlar sonunda madem,
Yürüsünler gün boyu biraz ateş, biraz su
Biraz da tuz koysunlar enfes bir yemek için
Ben bir babayım, sofrada bir tutam tuzum.
(Baba adlı bir defterin ilk sayfası)
