-gidemem-

daldan dala konmasını öğrenemedim

bir serçe gibi

gitmeliyim bu şehirden ufku açık

gidemiyorsam / bilmiyorum gitmesini

gidemem ya da hiç ben

gidenler hep isteksizce

çokça dönenlerdi bildim

yürüyüşüm bir karganın paytaklığına benzer

saçlarımı yolduğum her akşam

gözlerimdeki bombanın patlama ihtimali

gidemem / melekler boyna ismimi bağırıyor

bir ahu kıkırdayıp duruyor içimde

gitmeliyim diyorum kırmızılar içine

ahımı da alarak ormanın derinine

simsiyahlar içinde bir kadının gözleri

vurgun vuran bir çeri

ayıptır söylemesi bir saksağan ağaçta

gagasıyla gülüyor bana

hadi kalk asıl kirpiklerine

vur kapıyı / içeri

ter kokan tren odalarında

ayaklarını sürt beyaz leylaklar açılsın

yarım ekmekti yedim

iki gün aç kalınca

meyletmedi doyumum, ateş fokurtularım

ah bu kalın yağmur fesleğen kokusu

şehir yorgunu ayak bağlarım

gidemem / yol çok uzun

çekemez ağır yükü eğri büğrü karınca

nasıl çıkayım dağa mızmız katırla

şahlanan kısrakları bilmemiş olsam