Şair: Zeynep Şahin
Sağ elimde çok yıllık bir baston
Ayakları yere basmayan bedenime dayanak
Her seferinde halime bakmadan
Yokuşları tırmanırım birer birer
Fikrim, ara sokaklarda gezer
Bazen yolum çıkmaz sokağa düşünce
Geri geri gitmek, aklıma gelmez.
Duvarları zorlarım!
Her seferinde aynı tuzağa düşmek!
Sahi neden?
Hani bazendi…
Kandırmaya çalıştığım…
Aynalar? Zihnim? Bedenim?
Nasıl unuturum (?)
Sıkışıp kalan benliğimi,
Tam bir aynalar çarşısı
Aynalar, sanırsın kırk yıllık birer tacir.
Beni, bana beğendirme çabası…
Onlar için geçmişten kalmayım.
Tarihi'm belli değil,
Bana ait değil,
Nasıl desem…
Tedavül meselesi değil benimkisi
Kambur meselesi.
Körle yatan şaşı kalkar elbet
Aynalarda kandırırken kanarlar
Kamburumu unuturlar.
Yine aynı yerde
Kambur bir yokuşun başında
Elimde bastonum
Her yüzleşme sonrası
Adımlarım eskisinden daha korkak!
