Bizimle İletişime Geçin

Edebiyat

Sahipsiz Yara

Ey bıçak ağzı yalnızlığı cesur Neccar!/ Ay büyürken kuğuların boynunda/ Yüzünü buğulu camlardan topladığım/ Hangi ince dokunuşun gülüşüsün sen?/ Çiçek açar gibi yakasında/ gömleğimin/ Uçsan, kanayan yaralarıma değer kanatların/ Kuşların kendini dallara vurduğu kadar.

EKLENDİ

:

Denize açılan gözleriyle akşamları

Kırık bir sandalın güvertesinde karşılardın
Hiç tanımadığın kuşları
İkindi düşerken ayakucuna
Saçaklarında güneş kızıllığı
Gölgenin gölgesinde büyüttüğün sulardı

 

Ne zaman dokunsan
Okunmayan yanlarına gökyüzünün
Suları çekilirdi içinden denizlerin
Met kayıp, mütemadiyen cezir
Doldursan kırbana bütün ırmakları
Eski bir pencerede
Heves gibi kırılan yağmurları

Ey bıçak ağzı yalnızlığı cesur Neccar!
Ay büyürken kuğuların boynunda
Yüzünü buğulu camlardan topladığım

Hangi ince dokunuşun gülüşüsün sen?
Çiçek açar gibi yakasında gömleğimin
Uçsan, kanayan yaralarıma değer kanatların
Kuşların kendini dallara vurduğu kadar

Ey suların terzisi
Bulutların hallacı!
Denizden mavi hırkalar yontan anne
Ne çok acı biçtin gövdenden
Kırparak gökyüzünü
Mavi şemsiyeler yapan çocuk
Söz soğur ağızda
Adına susmak denir

 

Okunaksız bir yazıdan sızıyor acın
Düş pişmanlığımı alacağından
Üzerime kalıyor
Sahibi çıkmayan bütün yaralar
Ah inceliksiz sözü olmamalı insanın!

Çok Okunanlar