(Merhum Nuri Pakdil, Tika aşevinin önünde El-Halilli çocuklarla.)
30 Mayıs 2018, El-Halil, Tika İftar Programı
El Halil’de, İbrahim peygamber topraklarında akşam güneşi teraslarından mimozalar fışkıran irili ufaklı evlerin üzerinden batıyor. Bayır aşağı evlerin kapılarından çocuklar ellerinde sefer taslarıyla sokağın başındaki aşevinin yolunu tutuyorlar. Tepelerde İsrail bayrakları… Evlerin diplerinde tel örgülerin ardında yasadışı yerleşimcilere ait dik, soğuk, beton bloklar… Hepsi penceresiz, balkonsuz… Güvenlik endişesi belki ama daha çok malını çaldığı yetimle yüz yüze gelmek korkusu daha çok. Sefer taslarının üzerlerinde Türk bayrakları…
Çocuklar “Tika!”, “Tika!” diyerek sevinç içerisinde aşevinin önünde sefer taslarını tokuşturuyorlar. Kendilerince oyun oynuyorlar. Filistin’de oyun oynayan çocuk görmek zor. Nasıl oynasınlar ki? Ülkemizden TİKA, şehrin Osmanlı’dan kalma çarşısına yakın imarethaneyi restore etmiş ve her gün yiyecek masraflarını karşılıyor. Tepede İsrail askerleri İbrahim Mescidine akşam namazı için girecek olanları seçiyor, sıraya diziyor, Ezanı duyuyor, beklemelerini söylüyor. Habeş Yahudi’si kavruk tenli İsrail askeriyle göz göze geliyoruz. Günlük el çabukluğu olsa gerek hemen Davut yıldızlı demir barikatını önümüze çekiyor. Giriş yasak. El Halil için iftar vakti. Akşam ezanı okunuyor, İsrail askeri İbrahim Mescidine girişi durduruyor. Harem-i İbrahim… Yine böyle bir Ramazan akşamında 1994 senesinde Yahudi bir katliamcının 29 can aldığı Mescid…
El Halil çocukları sefer taslarına çorbalar dolarken gözleri mutluluktan parlıyor, Habeşli askerin sırıtan yüzünü gölgeliyor. Habeşli İsrail askeri geldiği topraklardan Adil Hükümdar Necaşi’yi bilmez. Bilmek de istemez.
El Halil’in çocukları sefer taslarını doldurup evlerinin yolunu tutuyor. Yollarının üzerinde, 1994 katliamı sonrası kurulan Uluslararası Gözlem Gücü (2019’da İsrail’in aldığı kararla görevleri sonlandırıldı) polislerine selam veriyorlar. “Tika!” “Tika!” Hollandalı gözlemci Arapça sandığı bu sözlere anlam veremiyor, dudağını büküyor. Akşam iyice çöküyor. Habeşli asker yeteri kadar eziyet ettiğine emin olduğunda barikatı kaldırıyor. Akşam namazı için cemaat El-Halil Mescidine doluyor. Namazlar geç de olsa kılınıyor ve TİKA’nın aşevine geçip iftarlarını açıyorlar. Şehrin çarşısı hareketleniyor. Reklam tabelalarında Coca Cola “Ramadan Kareem” posterleri açmış.
Kudüs’te de oruçlar açılıyor. Bir çocuk Harem-i Şerif’e çıkan yollardan Via Dolorasa’da annesine bir dükkânı gösterip “Buradan su alalım, orucumuzu açalım.” diyor. “Yehud, Yehud!” diyor anne. “Dükkân Yahudi’nin dükkânı, alamayız. Mescide gidince sebilden içersin.”
Via Dolorasa… İsa Peygamber’in çile yolu… Çarmıhını taşırken sırtında, Azize Veronika’nın İsa’nın terini sildiğine inanılan yol… Kudüs’ün çilesi bitmiyor. Coca Cola reklamları Kudüs’te de her köşe başında. Coca Cola Tüm Kudüs’e Hayırlı Ramazan’lar diliyor. El-Halil Belediye Başkanı başka bir akşam ziyaretimizde iftara davet ediyor. Uzunlamasına kalem kalem beyaz örtülü masalara düzenli aralıklarla yerleştirilmiş Coca Cola kutuları ve hurmalar yan yana. Hayırlı Ramazanlar…
