Anlık kahkahalar attıran ve çoğu alaycı; abese, tuhafa, laf atmalara dayalı gülmelerden oluşan neşeli hallerimiz… Gece çöktüğünde her nasılsa işleri yolunda giden ve çevresinde gerçek dostları olan mutlu azınlık hariç tutulursa genel bir depresyon… Sahip olmak istediği hayata kavuşamamış, istediği bağları kuramamış, bir tür yas tutar gibi bitmeyen bir travmayla ömür tüketen çok sayıda insan… Gündüz işlerini yetiştirme telaşından mutsuz olduğunu algılayacak kadar bile durup düşünemeyen…
Anlamı içinden çekilip alınmış bir hayatın getirdiği kasvet ve nihilizm; gençler başta, Müslümanlar da içinde olmak üzere halkayı genişletiyor. Anlam kaybı, paranın getirdikleriyle bir anlam elde etmek için daha çok para kazanmak ve daha çok para kazanmaya götüren yollar aramakla uğraştırıyor bizi. Paramız bir şeylere yetmedikçe kasvet artıyor.
Anlam kaybıyla insan; her şeye rağmen nasıl da iyi olduğunu göstermek için sosyal medyadan, yeni kıyafetlerden, diyetlerden, eşyalardan, tatilden mutluluk üretmeye çalışıyor. Net duymadığı iç sesi diyor ki: Böylece anlamı bulmuş olduğumu düşünen insanlarla ben de anlamı bulduğumu düşünebilirim.
Sistem gereği birilerini geçerek habire çalışmak zorundasınız. Habire çalışırken çarkların arasında sözde anlamı yapay biçimde bulmuşsanız dostlarınızla beraber abese gülebilirsiniz.
Bütün bu koşturmacanın içinde “anlam” bulamıyorum. Kıbleden esen rüzgar bir an ferahlatıyor. Kubbeden düşen gölge bir an rahatlatıyor. Hayır, yeşil sarıklı ulu hocaların bulduğu anlamı bulamıyorum. Gerçek bir tebessüm sağlayan anlam şarabından içmek istiyorum. Bir adım daha gideceğim. Hayır çok ileriye atılacağım. Ölümsüz olmak istiyorum. Sonsuz olmaya ihtiyacım var. Sonsuz olduğumu öyle bilmeliyim ki gündüzleri koşturmaca içinde, geceleri sessizliğin içinde, vakit dolduğunda ölüm döşeğinde benden çalınmış anlam için hayıflanmayayım. Öyle anlamlı olmalıyım ki şehrin sırtlarına çıktığımda da, kömür madenine indiğimde de insan oluşum beni sonsuz kılmalı. Sanat bana ölümsüz ruhumu anlatmalı. Çiçek solsa da, beden çürüse de hiç şüphesiz bir mutlulukla mutmain olmalıyım.
Her şey bu dünyadan ibaret, diyen nihilistler bana bıyık altından gülüyorlar şu an. Din işte tam da bu yüzden icat edilmiş, diyen ateistler başını sallıyor. Anlam arayışı bitmez, diyen felsefeciler sözlerime keyifleniyorlar. İnancını kuşanmış olana bu sözler yakışmaz, diyen Müslüman kardeşlerim aklımı başıma toplamam için ağızlarında sözler biriktiriyorlar.
Ruhumun anlam aramaya ve onu sonsuzlukta bulmaya hakkı vardır. Buna gülmek istiyorum.
