Eylüle Veda

Şair: Mehmet Kabakçı

kalabalığında kaybettiğinden beri

mesafeler terbiye ediyor beni

bildim yorulurmuş yollar da

şehir ki gölgendir senin

öksüz ve yetim şehirleri dolaşıyorum

senin olmadığın

yitirdim bütün kaldırımları

izini sürdüğüm bütün şehirler

yıkılıyor bir bir

kelimeler vardı aramızda

seni tanımama engel olan

ve şimdi ben

yazılmaması gereken şiirler okuyorum

söylenmemesi gereken şarkılar dinliyorum

tuza basılmış bir yürek

-tütün ve kül-

hangi sabah vuracaksın beni

yüreğimdeki sarı yapraklar

süpürülüyor seninle beraber

sonbahar bulaşmış saçıma sakalıma

ben yine o şehirde kaldım bir başıma

tüm kuşları alıp gittin sen

tam da eylül giderken