1. Anasayfa
  2. Edebiyat

Mevlüt İhsani’nin ”Kadın” Şiiri

Mevlüt İhsani’nin ”Kadın” Şiiri
0

(Şenkaya-Erzurum, 1928 – İzmit, 06.11.2010)

 

Dikkat et sözüme ey aziz kardeş
Çiçektir çimendir gülşendir kadın
Odur her sahada yaptıran savaş
Ateştir kevserdir mercandır kadın

Onsuz insan olmaz yuva oluşmaz
Bağban da çalışmaz bülbül de ötmez

Onsuz kimse maksadına kavuşmaz
Hayatta en büyük kaptandır kadın

Ateş gibi gönülleri yakışı
Sudan berrak olup ruha akışı
Tatlı nezaketi şahin bakışı
Hoş ahu gözlüdür ceylandır kadın

Kadın, yavrusuna anadır kadın
Analık vasfıyla geldi cihana
Anadan doğmuştur bak Süleyman’a
Dibi görünmeyen ummandır kadın

Bütün insanlığın temeli senden
Akıllı da senden deli de senden
Sıvacı da senden vali de senden
Tahta hükmeyleyen sultandır kadın

Gel Mevlüt İhsanî düşme inadan
Rüstem’ler Ali’ler gelmez mi yâdan
Fatih’ler Kemal’ler doğdu anadan
Her türlü yaraya dermandır kadın

Bu şiir şu eserden alınmıştır: “Türk Halk Şiiri, Doç. Dr. Mustafa Sever, Ankara Üniversitesi Yayınevi, Ankara 2013, s. 574.”

Bültenimize Katılın

Hemen ücretsiz üye olun ve yeni güncellemelerden haberdar olan ilk kişi olun.

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir