Sen Hoş Geldin Çocuğum

Hoş geldin sen çocuğum.

Bak, bu insan, bu ağaç, bu kuş

Ayağının altındaki bu kara toprak

Hepsi senin bu çatının altında

Neler görüyor, neler duyuyorsan.

Önce benden başla istersen,

İnsandan başla, öğretmenlerinden.

Hepsi senin için varlar onlar.

Üzüleceklerse bir gün sen üzüldün diye

Sevineceklerse sen sevindin diye.

Kaşları çatılırsa bekle

Okşayacak saçlarını elleri.

Bu kitap, bu defter, bu silgi

Nelerse ki o senin güzel eşyaların

En güzellerinden aldın onları

Kim bilir hangi müstesna köşende sakladın

Sonra kitaplarını aldın kapladın

Senin olduğunu belirtir yazılar yazdın.

Onlar değil, sen hoş geldin çocuğum.

Üzüm, güneşten ışığını ala ala kızarır.

Ağaç, en güzel, taze fidanken gereken şeklini alır.

Öğretmenin ektiği tarlada yıllar sonra bir gül biter.

Sen bitersin çocuğum.

Kadîm asırlarda usta bir şair

Dikenden güller umar ve sular dikenleri.

İyi bilirim ki sen bir gülsün

Burası bir saksı

Çevrende haylaz rüzgârlar

Ve azgın dalgalar

Kuşlardan martılar.

Hepsinin üstünde sen

Başın dönük güneşe doğru

Güneş neredeyse oraya doğru

Sen hoş geldin çocuğum.