Üzülme Desem Dostum

Şair: Nurettin Durman

Sana ne söylesem inanmayacaksın biliyorum

çünkü her şey birbirine karışmış bir vaziyette

bu karanlık bu ışığı sönmüş gecenin içinden

neyi beklediğimi söylesem güleceksin bana

hâlbuki bir nikbinlik içinde geçiyor günler

herkesin kendine yakışan bir havası var

hiç mahcubiyeti yok kimsenin hayatında

kimileri başı bağrı perişan viranelerde

gönül kırgınlıklarıyla yaşarken zamanı

biz burada öyle şeylerden habersiz

zayiat vermiyoruz hayatımızdan.

Sana ne söylesem yalan olacak bundan sonra

senin hayatın ağır bir yükün altında geçerken

bin bir türlü belâ dolaşıyorken başında

buna rağmen dayanıyorsun biliyorum

gücünü ortaya koyduğunda bile gücün

bir yumruk kadar oluyor

hâlbuki iki yumruk olmak

iki şimşeğin çakışması gibi

titretebilir meydanı

bunu çok iyi biliyorsun

hayatın bu zorlu yollarında

aldırış etmeden yürüyorsun.

Üzülme desem dostum, aldırma desem

bana güleceksin; tuhaf gelecek sana

benim acımı bilmiyorsun diyeceksin

benim derdimi dertlenmiyorsun

bana arka çıkmıyorsun diyeceksin

diyeceksin ki dostum sonradan

aman boş ver diyeceksin, üzme tatlı canını

herkes kendi günahını taşıyor nasıl olsa

iki tane yol var biliyorum diyeceksin

bir iyilik bir de kötülük bu dünya hayatında

hangisi sana uyarsa o senin olsun.

Hayat böyledir dostum gene de üzülme emi

senin dünyaya bakacak bir yüzün var hiç olmazsa

ya ben ne olacağım dostum ya ben ne olacağım?