Bir şimşek aldı gözlerimi
Karanlık yüreklerin dehlizinde
Sessizdi, suskundu diller
Bebelerin gökleri çatlatan ağıtına
Ve sonra bir şimşek yankılandı
Yeryüzü sarsıldı
Karanlığa mahkûm vicdanlar
Bir bir özgürleşti
Dini dili ırkı fark etmeksizin
Bütün insanlık ayaklandı
Buda aydınlanmışken bir ağacın altında
Bütün dünya aydınlandı
Bir şimşeğin parıldayan ışığında
Yalnız sessiz kaldı
Sessizliğinin yanında bir de ahlaksız
Sözde inanmışlar güruhu
Belki de nifaklarının kirli yüzünü
Temiz isimlerle perdeleyenler
Aşağıladı ve suçladılar
Davası için canlarından vazgeçenleri
Ama vicdanı sağır olmayanlar
Sesini duyup ışığını gördüler
Bir bir aydınlandılar nurun hakikatinde
Felce uğramış vicdanlılar
Birer zombi gibi kudurdular
Bütün kinlerini kustular
Ama boğulan kendileri oldu kusmuklarında
Kurtarmışken yüce Allah kendilerini
Denizin azgın sularında
Buzağının böğürmesinde boğulanlar gibi
Aynı bataklıkta yetişen çağdaş Samiriler
Unvanların, koltukların
Sunulan imkanların böğürmesinde
Secde ettiler tırnakları kanlı
Sermaye tanrısı güçlere
Ve yenilecekler elbet kahrolacaklar
Bebelerin kanla yoğrulmuş bedenlerinde
Ve gökyüzünde ışıldayan
Binlerce şimşeğin aydınlığında
“Topraklarımızı işgal edenlerin hesabını
Elbette biz soracağız korkmayın
Ama Allah’ da soracaktır elbet
Bu işgale sessiz kalmanın bedelini.”
“İslam dünyasının korkak liderleri
Gazze’de ölenler için üzülüyormuş
Siz onlar için üzülmeyin
Onlar Rablerinin katında şehit oldu
Siz kendi acizliğinize, zayıflığınıza üzülün”
Göklerde parıldayan binlerce şimşek
Nice solmuş vicdanlara ışık veriyordu
“Binlerce uyuyanı uyandırmaya
Yetiyor elbet bir şimşeğin sesi”
Ey mazlumların hamisi Yüce Rabbim!
Sana sığınırız Korkaklığın her türlüsünden
Eziklikten, sessizlikten,
Şeytanlara taş çıkaran dilsiz şeytanlıktan
