Göçmenlik büyüttüm içimde Adnan Abi
Yetimliğim yağmalandı bir sonbaharda
Bundandır boyum ermiyor bilginler katına
Bilmiyorum bildikleri masaldan
Eskiden Havana’da bir gökyüzü varmış
Altında şiir yaralı şahinken
Etimi çiğneyip göçmen tadıyla
Toprağa gömmüşler.
Kimliğim parti söylevlerinde yakılmış
Çakıllar iğrenmeden sarılmış gövdeme.
Yönergeyle kapılardan geçsek de
Biz ruhları çekişen atları taşırız.
Yaşamak çıban değilse nedir ki Adnan Abi?
Dibeklerde dövülen delişmen ellerimde.
Didişip duruyorken yerle gök arasında
Meydan savaşına kimseyi çağırmadın
Harmanda çocuklar öpsün diye aşkın yüzünü.
Eskiden gelecek güzeldi demeseydi Claudio Magris
Sibirya olmazdı göğsüm
1974 yılında Karakas’ta.
Şimdi insan yabancı kendine
Gözleri kalbine hasret.
İsmim yok.
Üsküdar’da kaybettim onu.
İtfaiye sirenleri
Kuş sesleri
Rum ayinleri arasında.
Önemsizdi ölmüş olmam.
Şimdi elleri yakamda hayatın
Gecikmişim diye girdabında boğulmaya
Oysa bir serçe ölüsüyüm
Şehrin başlayıp bittiği yerde…
Bir Erzincan sabahında
Kulenin dibinde otur
İşlek ağızlardan savrulan sözleri süpürmeye gör,
Dizlerin yoksul, üşengeç
Boynunda yasadışı ilmekler
Kulağında kara kitap
Aynı yerdesin
Fırat’ın yanında
Sessizliğin son hâlinde.
Ocak 2023 Erzincan