Kimler geçmiş
Ruhundan izler bırakıp
Top dikenler gibi yuvarlanıp
Çöl rüzgârında kum dağları gibi
Yığılmış sağa sola
Solmuş her çiçek
Çökmüş her duvar da
Balı acılaştıran
Ölüm ağır basıyor
Serin bir el dokunuyor
Omzuma
Alnımda veda saatim
Geriye sayıyor
Dünya ağırlaşıyor
Asfalt karbon beton
Yığılıyor iç içe insan seli
Kalabalıklar içinde
Boğuluyor
Yalnızlıkla
İçimde bir sela sesi
Adı anılmayınca artık
Hiç yaşamamış
Ve hiç doğmamış
Ve hiç olmamış gibi olan
Bir zamanlar yeryüzünde
Onca nisan biriktiren insan
Nisyan
Artık orman sisi kar buğusu bile
Olamayacak
Post Views: 18