Mustafa Alkan’dan (Âşık Fırkatî) Giderler Şiiri

(Erzurum-Şenkaya, 1946 /)

Ey gönül bürünme şala kumaşa
Bir gün üzerinden soyup giderler
İhtiyarlık gelip düşünce başa
Ahbapların senden cayıp giderler

Zimmetinde ne ev kalır ne arsa
Mümkün mü dostların halini sorsa
Makam, mevki, servet, şöhret, ne varsa
Cümlesi elinden kayıp giderler

Mirascılar gelir bakmaz nisaba
Hepisi de döner yahşi kasaba
Kalem alır otururlar hesaba
Kalan emvalini sayıp giderler

Bedeninde çoğalınca yareler
Yanına yaklaşmaz ciğer pareler
Mezarında cirit atar fareler
Yılanlar gözünü oyup giderler

Müezzinler sala verir kastına
Heber olur yaranına dostuna
Kara toprak yorgan olur üstüne
Karanlık çukura koyup giderler

Gelir böceklerin elvan elvanı
Ne nazını çeker nede cilveni
Perşembede dağıtırlar helvanı
Bütün konu komşu doyup giderler

Bu şiir aşağıdaki yüksek lisans tezinden alınmıştır: Âşık Firkatî (Hayatı-Sanatı- Şiirleri ve Hikâyeleri), Hazırlayan: Halit Üneş, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili Ve Edebiyatı Anabilim Dalı Halk Edebiyatı Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Elazığ, 2017, s. 224.