Gördüm. Bir ağacı olmalıymış insanın meğer dünya telaşında. Dünyanın rengine kanmış, bir nefeslik ömrüne bin bir yük yüklenmiş gamdan azade ah insanın. Gecesi gündüzü birbirine karışmış...
Küle can veren ses, Musa’ya yol veren ceylanıyım dağların. Yâr, sen tütüyorsun muallasında miracın, gözümde dalgalar. Ne ölü ne diri bir haber var, çölde unuttuğun esrarlı...
Beykoz’daki cam atölyesine iki üç dakikalık bir vtr çekmek için gitmiştik. Sabah yayınlanan bir programda yayımlanacaktı. Ama ben cam ocağına gittiğimde kumun ateşle dansına camın ortaya...
Ladeste. Kardayım. Kararında. Kalbimin. Çıkmadın. Aklımdan. Kaybetmek… Korku… Sözlüklerde hiç aramadığım. Sabır ülkesinin yağmuruna kuyu gözlerim, sadra şifa idi çünkü sevmek. Zamanı. Üretim, tüketim. Son kullanma....
“Genç olmak, genç olmayı hak etmekle mümkündür ve gençlik ikbal merdiveninin ilk basamağı değildir, hiç de olmamıştır.” İsmet Özel
Konya’da artık gelenekselleşen ve bu yıl 12’ncisi yapılan Mevlâna Şiir Şöleni, 3 Eylül 2022 Cumartesi günü saat 10:00 ve 17.00 saatleri arasında Konya İl Halk Kütüphanesi...
Moladayım. Paragraf başında. Şamatası bol bir yaşamı alkışlayan cesetlerden mezarların çığlığına yaslanıyor kanayan günde ufuk çizgim. Kalbim evsiz kalmış sonbahar yaprağında gelincik güzelliği. Artık. “Gelsen de...
Gözbebeğiydim dünyanın. Gözbebeğimdin. Bir masalın zümrütten tahtında, dünyaya kol kanat geren merhametli kollarımın gölgesinde. Kendimi bir türlü göremediğim ince işçilikli, yasemin kokulu aynalarda. Erinden erken kalkıp...
Portakal kokusu gelir gecenin buhurunda. Meryem gelir, İsa gelir, Musa ve bütün peygamberler… Sonra yatarsın sağına, dönersin soluna, sığınıp Sübhan’ına… Melekler şahittir, dinine, imanına… Kanatsız bir...
Sen bunca iş güç arasında tekerleme bilmezsin Şehriyar/ Varı yoğu bilmezsin az ve uz gitmeyi, hiç gidememeyi./ Vuslatın aralığında hasret dedikçe yanan karları kürümeyi,/ Kavuştaklarla bağlarken...