Ruhlar Cenneti

Terk edilmiş bir şehrin,

terk edilmiş bir lunaparkı misali

çocuk sesleri de

kaba sesli kargaların arasında 

cılız…

Enstrümantal olmayan bu orkestra da

yitirilen sadece 

zamansal ve mekânsal ahenk değil

kopan fırtınada 

şehrin sokaklarına akan

kan ve irin değil 

kendine çeken, çamur 

Siyahın lekesi beyaza

Günahın lekesi kalbe 

düşünce 

renk paleti solar

birer birer 

“Ruh ölünce yaşın bir önemi kalmaz”

devamlılık bedensel 

gün gelir

ruhların cenazesinde

Siyah şemsiyeler yağmura karşı açılır 

Siyah gözlükler güneşe karşı takılır 

bu siyah merakı nedir

ruhlara hitap etmeyen 

gözlere hitap eden

lirik bir matem havası

siyahın edebiyatına 

renkli-renksiz methiyeler düzülür