Yeniden Söyleyiş

Canımdan bezdirdi beni zulümden yâr usanmaz mı

Gökler tutuştu âhımdan arzumun mumu yanmaz mı

Beni cândan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı

Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı

Bunca hastasının cânan derdine çâredir her an

Niçin sunmaz bana derman beni hastası sanmaz mı

Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder ihsân

Niçün kılmaz bana dermân beni bîmâr sanmaz mı

Derdimi hep gizlerdim ben dediler yâre söylesen

Söylesem vefâsız bilmem inanır mı inanmaz mı

Gamım pinhân tutardım ben dediler yâre kıl rûşen

Desem ol bî-vefâ bilmen inanır mı inanmaz mı

Ayrılıktan yanar canım akar kanlı gözyaşlarım

Arşı tutar feryatlarım kara bahtım uyanmaz mı

Şeb-i hicrân yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım

Uyadır halkı efgânım gara bahtım uyanmaz mı

Gülden yanağına doğru gözümden kanlı akar su

Sevgilim gül mevsimi bu akar sular bulanmaz mı

Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su

Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı

Değildim ben sana vurgun sen ettin aklımı sürgün

Beni ayıplayan bir gün seni görüp utanmaz mı

Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil

Bana ta’n eyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı

Fuzûli çılgın derviştir halka maskara olmuştur

Ne sevdâya tutulmuştur bu sevdadan usanmaz mı

Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır

Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı