Sinsice kanatırlar yaralarımı
Özgürce bakmamı çekemezler
Çekemezler umutla bekleyişimi
Soysuz vahşetler icat ederler
Toprağa her koyuşumda alnımı
Yangınlar tutuşur yüreğimde
Daha bir anlarım yaşamayı
Uyanırım yeniden.
.
Şimdi ben
Aydınlık günlerin özlemiyle
Bağrım yanık
Ellerim böğrümde
Patlayan bombaların seslerini dinleyerek
Şafak vaktini beklemekteyim
